زمینی برای کسی سرودم
چشمهایم را می بندم میان هزاران سال تمدن ایستاده ای
او نفهمید منظورم را
پشت کرد به من و تمدن هزارساله
پس فهمیدم
بد سروده ام
اضافه میکنم
چشم می گشایم
فقط تمدن می بینم و بس.

نمی‌ دانم پس از مرگم چه خواهد شد نمی‌‌خواهم بدانم کوزگر از خاک اندامم چه خواهد سخت ولی‌ بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازی گوش که او یکریزو پی‌ در پی‌ دم گرم و چموشه خویش را بر گلویم سخت بفشارد و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد

بدینسان بشکند در من سکوت مرگبارم را.



دکتر علی‌ شریعتی
+
5
+

بزرگان زاده نمیشوند بلکه ساخته میشوند
وقتی که پای من ها و منیّت ها به میان میاید،
وقتی که در تکثر نگاه خود زمین گیر میشویم،
وقتی که خودمحوری را جایگزین خدا محوری میکنیم،
وقتی که بندگان خدا را نردبان تعالی خود می یابیم،
وقتی که پا در راه کثرت میگذاریم و به یکدیگر انگ میزنیم،
وقتی که همدیگر را قضاوت میکنیم و برای یکدیگر حکم صادر میکنیم،
بدانیم که در راه وحدت نیستیم .در راه کثرتیم