طفلکی دلم........

طفلی دلکم ...!
 
به تو که فکر می کنم ذهنم مزۀ بادامی تلخ میگیرد...

دلم میخواهد بیرون بریزمت اما تو را که روزی انتخابم بودی چگونه بیرون بریزم ؟!

بیرون نمي ریزی میمانی میماسی می خراشی می سوزانی می پوسانی می میرانی ...

اما بیرون نمی ریزی ...

آبِ دهانم را جمع میکنم چشمانم را میبندم قورتت میدهم...

مزۀ گسِ خرمالوی کال میدهی ...

ذهنم مچاله می شود پشتم تا می خورد اشک هجوم می آورد به چشمان بی نورم ...

تو را فقط باید بالا آوَرد و برای همیشه فراموش کرد ...

ولی خوب می دانم که نمی توانم ...

برای عوض شدن مزۀ دهانم به شیرینیِ خاطره ای فکر میکنم ...

اشک می شود و از چشمانم می افتد مانند تو که دیگر از چشمانم افتاده ای ...

تمام بغضم فریاد می شود فریاد می کشم که شاید به گوشت برسد

"لحظه لحظه هایم را برگردان"