یعنی اگه گاز پیک نیک یکی از
قبایل بومی های جنگل های
آمازون منفجر بشه...

در میان کشته ها و زخمی ها
حتما چند ایرانی هست

اﻭﻝ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ: ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
اول راهنمایی :تو دیگه دبستانی نیستی که هر ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
اول دبیرستان: تو دیگه راهنمایی نیستی ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ: ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺘﯽﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ :ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ بابات ﻧﯿﺴﺖﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
ﻣﺠﺮﺩﯼ: ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
ﻣﺘﺎﻫﻠﯽ: ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻏﻠﻄﯽﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
ﭘﯿﺮﯼ: ﺗﻮ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﺎﺕ ﻟﺐ ﮔﻮﺭﻩ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﺮﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﮑﻨﯽ!
ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ: ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﻏﻠﻄﯽ ﻣﯿﺨوای بکنی ...
و... اینگونه بود که ما هیچ غلطی نتونستیم بکنیم!

امشب رحمت دوست جاریست، مانند رود، نه! مانند باران

رفیق بی معرفت ؛ مثل پنجره ی رو به دیوار میمونه . . .
چطوری پنجره ؟

ساعت شنی به من یاد داد:

باید خالی شوی تا پُر کنی کسی را

دلی را، چشمی را، گوشی را ...

خالی کنی خودت را از نفرت

تا پُر کنی کسی را از عشق ...

خالی کنی چشمت را از کینه

تا پر شود چشمی از آرامش ...

یادت باشد

ساعت شنی روزی می چرخد

و این بار

این تو هستی که پُر می شوی

از آنچه خودت پُر کرده ای دیگران را ..

تا وقتی جهل حاکم بر اندیشه آدمیان است

بت ها تغییر می کنند

اما بت پرستی همچنان ادامه دارد ...

زندگیم رو لب تیغه نمی شه با تـ ... ـو بیام

زخم مـ ـن خیلی عمیقه نمی شه با تـ ... ـو بیام

آخر قصه چی می شه خودمم نمی دونم

واسه اینکه با تـ ... ـو باشم می خوام و نمی تونم

خیلی حرفا رو نمی شه با ترانه ها بگی

عمریه چشمامو بستم رو تموم زندگی

وقتی ترسی تو دلم نیست واسه چی سکوت کنم

مـ ـن به قله نرسیدم که بخوام سقوط کنم

اما تـ ... ـو پَر بکش حتی اگه آسمونی نیست

اگه افتادی به خاکم باز رو باورت بایست

توی چشمامون با اینکه قطره های بارونه

تـ ... ـو نگام کن و بخند که آخرین خندمونه

زندگی به من آموخت ...

آدمها نه دروغ می گویند

نه زیر حرفشان می زنند ...!!

اگرچیزی می گویند صرفا " احساسشان " درهمان لحظه ست ...!!

نباید رویش حساب کرد ...!!

دلم پُر است

پُـــرِ پُـــرِ پُـــر.....

آنقــــــدر که گاهی اضافه اش، از چشمانم می چـــــکد.

زندگی همین حرف هایی است که نمی زنی. همین حرف هایی که نمی زنند. یعنی سکوتی که بین دو کلام در می افتد. یعنی نگاهی که منصرف می شود، نوشته هایی که پاک میشود. اصلاً یعنی سفیدی بین دو خط، یعنی همین نیم فاصله بین کلمات که هیچ جوره نمی شود پرش کرد با هیچ واژه ای هیچ هجایی. تمام این حرف هایی که میزنیم، کتاب هایی که می نویسیم شعرهایی که می گوییم توصیف همین حرف هایی ستکه هیچ گاه به زبان نمی آوریم، توصیف همین سفیدی هاست، همین فاصله هایمعنادار؛ مکث های میان یک درد و دل، آه ها، نفس های عمیق، سر روی میزگذاشتن ها، خیره شدن ها و حوصله نداشتن ها... به قول قیصر امین پور: دیروزما زندگی رابه بازی گرفتیم امروز، اوما را... فردا؟

به چه میخندی تـــــــــو؟
به مفهوم غم انگیز جدایــــــــــی؟
به چه چیـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــ ــز؟
به شکست دل من یا پیروزی خویــــــــــــــــش؟
به چه میخنـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــدی؟
به نگاهم که چه مستانه تو را باور کــــــــــــــــــــــ ـــــــــرد ؟
یا به افسونگری حرفهایت که مرا سوخت و خاکستر کـــــــــــــــــــــرد ؟
به دل سادهی من میخندی که دگرتا ابد نیز به فکر خود نیســــــــــــــــــت ؟
خنده دار است بخنـــ ــــــــــــد ...