رفاقت شانه ميخواهد...

از آنهايي که بر آن ميتوان تا صبح

بي شک...

بي هراس از خنجر تند خيانت

بي صدا و بي ريا با بغض خود...

اشک مداوم ريخت.

*************************

تو شاهکار خالقي....
تحقير را باور نکن....
بر روي بوم زندگي هر چيز مي خواهي بکش.......
زيبا و زشتش پاي توست......
تقدير را باور نکن.....
تصوير اگر زيبا نبود.......
نقاش خوبي نيستي . . . .
از نو دوباره رسم کن.......
تصوير را باور نکن....
خالق تو را شاد آفريد.....
آزاد آزاد آفريد......
پرواز کن تا آرزو........
زنجير را باور نکن........

***************************
در سکوتي که دلت دست دعا باز نمود

ياد ما باش که محتاج دعاييم هنوز...

**************************

❤♡☆✯❤♡☆✯❤♡☆+5✯❤♡☆✯❤♡☆✯❤

ازون روز دارم به این متن فکر میکنم

کاشکی تو واقعیتم میفهمیدیم هرکی واسه چی اومده پیشمون مثه اینجا که

هرکی نوشته بود پیشه منم بیا ..

یعنی تو واسش مهم نیستی میخواد خودش تنها نباشه

و در آخر میفهمی چه کمن اون آدمایی که واسه خودت میان

بی نشونه میان

فقط میان که تورو از تنهایی درآرن

و نمیدونن تو دلت همیشه باهاشون میمونه حتی اگه تنها چیزی که ازشون داری یه اسم باشه "

خسته شدم

از اینکه این من منم خسته شدم

کاشکی یکی جاشو با من عوض میکرد !

معشوقه ای پیدا کرده ام به نام روزگار !!!!

این روزها سخت مرا درآغوش خویش

به بازی گرفته است !!

انسانهای خوب همانند گلهای قالی اند

نه انتظار باران را دارند و نه دلهره ی چیده شدن ، دائمی اند !

5+

تجربه نشون داده
وقتی با دوستت دعوات میشه
تازه میفهمی چقدر از اسرار زندگیت با خبر بوده !
5+

اين گروه زاهد ظاهر ساز
دانم كه اين جدال نه آسانست
شهر من و تو ‚ طفلك شيرينم
ديريست كاشيانه شيطانست
روزي رسد كه چشم تو با حسرت
لغزد بر اين ترانه درد آلود
جويي مرا درون سخنهايم
گويي به خود كه مادر من او بود فروغ فرخزاد