« وقــتــی یــکــی بــاهــات ســردمــیــشــه »

« داره از یـــه جــای دیــگــه گــرم مــیــشــه »

+5

ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻳﻜﻴﻮ ﮔﻴﺮ ﺑﻴﺎﺭﻡﻳﻪ ﺩﻝ ﺳﻴﺮ ﺩﺭﺩﻭ ﺩﻝ ﻛﻨﻢ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻭ ﻛﻞ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﻫﺎﻣﻮ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻨﺪﺍﺯﻣﺶ ﺯﻳﺮ ﻗﻄﺎﺭ ﺑﻤﻴﺮﻩ ﺗﺎ ﺣﺮﻓﺎﻡ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﻪ ﺩﺭﺯﻧﻜﻨﻪ روانیم خودتی...

+
5
+

خوش اومدی به همخونه
ولی نمیدونم چرا بعضیا کم رای میدن؟

دفتـــــــــر شعر هـــــــــايـــم را سفيــــــد مے گــــــذارم

ايــــــن لحظـــــــــــــہ هـــــــــا نـــــــــوشتن نـــــــــدارد

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم .
همان يك لحظه اول ،
كه اول ضلم را ميديدم از مخلوق بي وجدان ،
جهانرا با همه زيبايي و زشتي ،
برروي يكدگر ، ويرانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم .
كه در همسايه صدها گرسنه ، چند بزمي گرم عيش و نوش ميديدم ،
نخستين نعره مستانه را خاموش آندم ،
بر لب پيمانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم ،
كه ميديدم يكي عريان و لرزان و ديگري پوشيده از صد جامه رنگين زمين و آسمانرا
واژگون مستانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم .
نه طاعت ميپذيرفتم ،
نه گوش از بهر استغفار اين بيدادگرها تيز كرده ،
پاره پاره در كف زاهد نمايان ،
سبحه صد دانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم .
براي خاطر تنها يكي مجنون صحرا گرد بي سامان ،
هزاران ليلي ناز آفرين را كو به كو ،
آواره و ديوانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اكر من جاي او بودم .
بگرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان ،
سراپاي وجود بي وفا معشوق را ،
پروانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم .
بعرش كبريايي ، با همه صبر خدايي ،
تا كه ميديدم عزيز نابجايي ، ناز بر يك ناروا گرديده خواري ميفروشد ،
گردش اين چرخ را وارونه ، بي صبرانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم .
كه ميديدم مشوش عارف و عامي ، ز برق فتنه اين علم عالم سوز مردم كش ،
بجز انديشه عشق و وفا ، معدوم هر فكري ،
در اين دنياي پر افسانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
چرا من جاي او باشم .
همين بهتر كه او خود جاي خود بنشسته و تاب تماشاي تمام زشتكاريهاي اين مخلوق را دارد ،
وگرنه من بجاي او چو بودم ،
يكنفس كي عادلانه سازشي ،
با جاهل و فرزانه ميكردم .
عجب صبري خدا دارد ! عجب صبري خدا دارد !
.
.
خوشحل میشم سر بزنید!!!

اولین دفترچه مهمان