سکوت تو بلند ترین آوازه
خورشید چشات با من همرازه
تویی دریای وفا و مهربونی
تویی اون ندای گرم آسمونی
تو ستاره ی شب یلدایی
تو سپیدی صبح فردایی
مرحمی باش واسه زخم دل تنهام
بگذار اشک شوق بشینه توی چشمام

خیلی بدم اما بازم با بدیام تا میكنی
این دل سنگی منو توی دلت جا میكنی
اغوش مهربون تو برای من وا میكنی
از خوشحالی پرمیزنی هلهله برپا میكنی