لایک +5 برا تصویر پروفایلت

میروم خسته و افسرده و زار سوی منزلگه ویرانه خویش

به خدا میبرم از شهر شما دل شوریده و دیوانه خویش

میبرم تا که در آن نقطه دور شستشویش دهم از رنگ گناه

شستشویش دهم از لکه عشق زاین همه خواهش بیجا و تباه

به آفتابی که فقط تلاش گرم کردن تو را دارد ٬. حسادت می کنم ..... من آنقدر عاشقم. که به طبیعت بد بینم. طبیعت پر از نفس های آدمی است ٬. که مرا وادار می کند حسادت کنم.