دیشب باران قرار با پنجره داشت

روبوسی آبدار با پنجره داشت

یکریز به گوش پنجره پچ پچ کرد

چک چک، چک چک، ... چکار با پنجره داشت

کوچه ای است تنگ و تاریک، پیچ در پیچ و ناهموار

در انتها دریست که به سوی ویرانه می رود

که به میعاد گاه عشق منتهی خواهد شد

که من روزی آنجا را قلب خود می پنداشتم.

کوچه خمی است قلب من

که سنگفرش هایش عطش انتظار قدم های آشنایی را نفس می کشد..