...

هم می زنم این قهوه یِ تلخِ قجری را

تا فکرِ تــو شاید برساند شکری را

من خاطره می نوشم و با یادِ تو خوبم

برگرد ... و پایان بده این بی خبری را

بعد از گله و اخم بگو سیب ... و پر رنگ

لبخند بزن تا بنویسم اثری را ..

حالا که حواسم به تـــو پرت است ... بگیرند

از دست من این هوش و حواس بشری را

با قاشق خود شعر نوشتم، و مدادم

هم می زند این قهوه یِ تلخِ قجری را ..