عقاب می تواند 70سال زندگی کند ولی برای اینکه به این سن برسد باید تصمیم دشواری بگیرد .

زمانی که عقاب با سن 40 سالگی می رسد :چنگال های بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمی تواند

طعمه را گرفته و نگاه دارند . نوک بلند و تیزش خمیده و کند می شود . شهبال های کهن سالش

بر اثر کلفت شدن به سینه اش می چسبند و پرواز برای عقاب دشوار می گردد .

در این هنگام ، عقاب تنها دو گزینه پیش رو دارد .
یا اینکه فرایند دردناکی که 150 روز به طول می انجامد پذیرا باشد
یا اینکه مرگ را در آغوش کشد .

برای گذرانیدن این فرایند عقاب باید به نوک کوهی که در آن آشیانه دارد پرواز کند .

در آنجا عقاب نوکش را آنقدر به سنگ می کوبد تا نوکش از جا کنده شود .

پس از کنده شدن نوکش ، باید صبر کند تا نوک تازه ای جای نوک کهنه اش رشد کند .سپس باید چنگال هایش را از جای بر کند .

زمانی که به جای چنگال های کنده شده اش ، چنگال های تازه ای در آیند ، آنوقت عقاب شروع به کندن همه ی پرهای قدیمی اش می کند .

و 30 سال دیگر زندگی می کند .

چرا این دگرگونی ضروری است ؟

بیشتر وقت ها برای بقا ،ما باید فرایند دگرگونی را آغاز کنیم .

گاهی وقت ها باید از خاطرات قدیمی ، عادت های کهنه و سنت های گذشته رها شویم .

تنها زمانی که از سنگینی بارهای گذشته آزاد شویم می توانیم از فرصت های زمان حال بهره مند شویم .

پس انتخاب کن ، مثل عقاب ......