راندمان موتور کارنو برگشت پذیر باید 0 باشد

راندمان موتور کارنو برگشت پذیر باید 0 باشد
برای انتقال گرما در یک فرآیند برگشت پذیر، اختلاف دما باید تقریباً صفر باشد. بنابراین در ایزوترم های موتور کارنو، اختلاف دما ناچیز است. پس از انبساط/فشرده شدن ناگهانی آدیاباتیک چگونه دمای (محیط اطراف) از منبع تا فرورفتگی ناگهان تغییر می کند؟
اگر دمای منبع و سینک ثابت باشد، بازده موتور کارنوی ایده آل به 0 می رسد. پس چگونه این بهتر از چرخه اتو است؟ علاوه بر این، من در مورد اینکه دمای منبع و سینک در یک چرخه اتو چقدر است، کمی گیج شده ام، زیرا دمای محیط به طور مداوم در طول قسمت های ایزوکوریک تغییر می کند.
طبق درک من، چرخه کارنو شامل انبساط همدما است، جایی که کار با افزودن گرما به سیستم انجام می‌شود، این در حالت ایده‌آل با اختلاف دمای ناچیز انجام می‌شود. (سریع) انبساط آدیاباتیک، کاهش دما. فشرده سازی ایزوترمال، که در آن گرما گرفته می شود و کار منفی انجام می شود و به دنبال آن فشرده سازی آدیاباتیک انجام می شود. با محاسبه ریاضی عبارت $\frac{W}{Q_h}$ برای بدست آوردن $1-\frac{T_c}{T_h}$ می توان کارایی را بر حسب دما بدست آورد. اما Tc چگونه می تواند با Th متفاوت باشد؟
این را می توان با انتقال سریع موتور به مخزن دیگری حل کرد؟
اول از همه، انبساط آدیاباتیک در چرخه ایده آل کارنو سریع نیست. آنها کند و شبه ساکن هستند. یک انبساط لازم نیست سریع باشد تا آدیاباتیک باشد.
بنابراین راه انجام چرخه این است
انبساط همدما را به صورت برگشت پذیر و همدما در تماس با مخزن داغ در دمای Th.
سیلندر را از تماس با مخزن داغ جدا کنید و سیلندر را عایق کنید. انبساط برگشت پذیر آدیاباتیک را به آرامی انجام دهید تا دمای گاز به Tc برسد.
عایق را از سیلندر بردارید و آن را در تماس با مخزن سرد در Tc قرار دهید. فشرده سازی همدما را به صورت برگشت پذیر و همدما در تماس با این مخزن سرد انجام دهید.
سیلندر را از تماس با مخزن سرد خارج کنید و سیلندر را عایق کنید. فشرده سازی برگشت پذیر آدیاباتیک را به آرامی انجام دهید تا دمای گاز به Th.