مجموعه اشعارصامد

درود برشما

بخشی از دلنوشته خودم؛ جواب یکی از اشعارتان...
پایدار باشید
ایام بکام
درپناه حق

سوی چشمانم به تو؛ نور تو بر چشم و دلم
راز احساس تو قفلی است به جان و بدنم..
مردمان را همه جمعند ...خدایا چه شبی است...
چه کسی نور زما؛ در شب و بیراه به جست..

این همه قصه که تزیین خیال من توست...
به حقیقت چه دردی ز سرای من توست...

لحظه ها مرد..کجا بر شب ما فریادیست...
ثمر پند زمان ؛آن که بچید از مانیست..........

و نگاه سرد و تکراری که چه دنیای پوچ و بی باری
به کدام گناه میدهم تاوان ؟ به همین گناه بی کاری ؟
من که سال ها جنگیدم به امید روز بی زاری
ولی امروز بر جهان دیدم که شدم غرقه بیماری
و که میداند این دل که چه میکشد ز بیداری
که ترحم نیاز شد بر این دل بی قرار ، مقداری
رسم دنیا این است صامد ، که اگر دل داری ، فکر در سر داری
بی گمان هیچ زمان نشوی قهاری