توجه !
عضویت در کانال تلگرام همخونه
(کلیک کنید)
بلاگ كاربران
سلام...
عرفا در بیان جایگاه عشق حقیقی و عشق مجازی قاعده ی جالبی دارند:
"المجاز قنطره الحقیقه" (مجاز پلیست برای رسیدن به حقیقت).
تعبیر "پل" برای مجاز تعبیر بسیار دقیقی هست؛ چرا که اولا کارکرد ذاتی پل وصل کردن است و ثانیا پل محل عبور است؛ نه توقف!
در این باره مباحث جالبی توسط اندیشمندان (و از جمله ابن سینا) مطرح شده که پیگیری آن در خارج از این مرقومه خالی از لطف نیست.
اما کوتاه سخن آن که قاعده ای که بیان شد از دو منظر با وضعیت جامعه ی امروز قابل تامل است:
اولا عشق اصیل و حقیقی (که در بعضی موارد، عشق های مجازی، نقشی زمینه ساز برای رسیدن به آن را ایفا می کنند) همانا عشق به معبود ازلی و ابدی یعنی خداوند است. الباقی آن چه تحت عنوان عشق بیان می شود "شوق"است.
ثانیا قاعده ای که بیان شد دارای یک ظرفیت کاربردی در همین روابط ما در دنیای مجازی هم هست؛ با این توضیح که هرچند به موجب این قاعده دنیای مجازی مثل پل محل عبور است؛ اما بعضی افراد خیلی بیش از ظرفیت این فضا به آن اهمیت داده و در آن توقف می کنند!!
این توقف بیجا هم می تواند شامل وقت گذرانی های بسیار طولانی مدت در این فضا شده و هم شامل از دست رفتن برخی موقعیت های ایده آل (به جهت تعلل های بی مورد و وسواس گونه) شود!!
نظرات دیوار ها
زنده باشید
موافقم با جمله آخر زیاده روی در فضایی مجازی زیان آوره
از شراب جانفزایت ساقى است
عشق آن بگزین که جمله انبیاء
یافتند از عشق او کار و کیا
هین رها کن عشقهاى صورتى
عشق بر صورت نه بر روى ستى
بر امید زندهاى کن اجتهاد
کو نگردد بعد روزى دو جماد
عشق از اوصاف خداى بىنیاز
عاشقى بر غیر او باشد مجاز
ممنون
آن روح را که عشق حقیقی شعار نیست
نابوده به؛ که بودن او غیر عار نیست
و
عشق، حقیقیست، مجازی مگیر
این دُم شیر است، به بازی مگیر
عشق آن زنده گزین، کو باقى است
از شراب جانفزایت ساقى است
عشق آن بگزین که جمله انبیاء
یافتند از عشق او کار و کیا
هین رها کن عشقهاى صورتى
عشق بر صورت نه بر روى ستى
بر امید زندهاى کن اجتهاد
کو نگردد بعد روزى دو جماد
عشق از اوصاف خداى بىنیاز
عاشقى بر غیر او باشد مجاز