توجه !
عضویت در کانال تلگرام همخونه
(کلیک کنید)
بلاگ كاربران
- عنوان خبر :
دانه های گندم عشق...
- تعداد نظرات : 2
- ارسال شده در : ۱۴۰۱/۱۲/۲۰
- نمايش ها : 48
ﻫﻤﻪ ﻱ ﺩﺍﺭﺍﺋﻲ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﺩﺍ
ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺷﻤﺎﻥ، ﻣﺤﺒﺖ ﻛﺮﺩﻧﻤﺎﻥ، ﺩﻝ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﻛﺮﺩﻥ ﻳﺎ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺩﻝ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﻧﺸﻜﺴﺘﻦ
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻓﺮﺩﺍﻳﺶ ﺍﮔﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﻴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺪﻫﻴﻢ، ﻛﺎﺭ ﺁﻥ ﻳﻚ ﺟﻤﻠﻪ ﻱ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺻﻤﻴﻤﺎﻧﻪ ﻱ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﻧﻜﻨﺪ
ﺍﺻﻼ ﺷﺎﻳﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﻛﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻳﻢ ﺭﻭﺯ ﺁﺧﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﺸﻘﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩﻣﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺳﺖﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻲ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﻱ ﺍﻋﻤﺎﻟﻤﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ
ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﮔﻨﺪﻡ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻜﺎﺷﺖ ﺗﺎ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﻛﻨﺪ
ﻭ ﺣﺎﻻ ﻣﺸﺘﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ، ﺑﺎﺯ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﮔﻨﺪﻳﺪﻩ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﻣﻲ ﺭﻳﺰﻧﺪ
نظرات دیوار ها
کاش کافه ای داشتم
به اسم
کافه ی شبها !
همه ی دل شدگان و شب زدگان
دور میزهای چوبی
می نشستیم و
با عشق و امید و حسرت و دلتنگی
هزار نخ شعر
دود می کردیم و
هرگز
به فردا نمی رسیدیم . . .
و ناکهان چقدر زود دیر می شود...
