باور کن ما آمده ایم که به سمت مهربانی حرکت کنیم

تو فکر میکنی به این دنیا آمده ایم چکار کنیم ؟!

امده ایم چه سهمی از دنیا بگیریم ؟!

آمده ایم فقط روز را شب کنیم و عمر را طی؟

یا به تکرار مکررات دچار شویم و زندگی را دست نخورده تقدیم مرگ کنیم ؟

آمده ایم حبس شویم میان خاطره های تلخ دیروز و بسوزیم ؟!

یا به روشنایِ فردا دل ببندیم و رویاهایمان را بسازیم ؟!

آمده ایم در سنگلاخ مسیر ،کم بیاوریم و جا بزنیم یا تا قله صعود کنیم و خورشید را به آغوش بگیریم؟

باور کن  ما آمده ایم که به سمت مهربانی حرکت کنیم 

در امتداد نور جاری باشیم 

زندگی را جرعه جرعه سر بکشیم و 

در مسیر خوشبختی قدم بزنیم 

حالا هر چقدر هم که راه پر پیچ و خم باشد و صعب العبور....

 دیر یا زود ،

از خمِ مشکلات می گذریم 

 قله ی خوشبختی را فتح می کنیم  و 

رویِ ماهِ خورشید را می بوسیم /.