اشعاری در وصف وفاداری گل آفتابگردان

یک نفر مقابل گل آفتابگردان نشسته و به آن خیره شده بود، من هم سعی کردم مانند او رفتار کنم

حیرت انگیز بود، احساس کردم همه جهان در گل آفتابگردان خلاصه شده

این حس من بود، مدیتیشن آفتابگردان! و نوعی حس اطمینان شگفت انگیز در من ایجاد شد

تو می توانی همه جهان را در یک گل ببینی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

به آن چشم های درشت جان داری که همیشه،

تا زنده ام،

الهام بخش شعر و زندگی من خواهند بود.

بگو که من آن ها را شاد و جرقه افکن می خواسته ام.

به آن ها بگو که چه قدر دوست شان دارم، 

بگو که آن ها آفتابند و من آفتابگردان،

و هنگامی که از من غایبند،

چه طور سرگشته و بی چاره و پریشان می شوم. ….

منبع : شعر در وصف وفاداری گل آفتابگردان