نگاه به حالایمان نکن!!!

نگاه به حالایمان نکن!!!

ماهم خوب میشویم ،

باران می‌بارد و با حالی خوش،

زیر باران قدم می‌زنیم . 

اسفند است و باران‌هایش و بی‌خیالی،

اسفند است و یک قلپ چای و آرامش...

هرچند که کمی خسته‌ایم و حالمان خوب نیست،

ولی هنوز هم می‌شود لابه‌لای تمام دلهره‌ها

به صدای باران و قل قل سماور گوش داد و آرام شد.

می‌شود به صلابت ساقه‌های گیاه نگاه کرد و استحکام گرفت.

نگاه به حالایمان نکن عزیز!

قرار نیست همیشه از پشت شیشه باران را تماشا کنیم

و در نهایت اندوه،

به خیابان‌های تاریک و مه گرفته زل بزنیم. 

قرار است خوشی زیر پوست ما هم بلغزد

و صدای لبخندهامان گوش‌های خیسِ خیابان را پر کند.

نگاه به حالایمان نکن عزیز،

قرار است رد شویم از این درد،

قرار است رو براه شویم