:))))

گفت: اين روزها کمی افسرده به نظر می رسی!

گفتم: واقعا؟

گفت: حتما نيمه شب ها زيادی فکر می کنی. من فکر کردن های نيمه شب را کنار گذاشته ام.

گفتم: چطور تونستی اين کار را بکنی؟

او گفت: هر وقت افسردگی به سراغم می آید، شروع به تميز کردن خانه می کنم. حتی اگر دو يا سه صبح باشد. ظرف ها را می شويم، اجاق را گردگيری می کنم، زمين را جارو می کشم، دستمال ظرف ها را در سفيدکننده می اندازم، کشوهای ميزم را منظم می کنم و هر لباسی را که جلوی چشم باشد اتو می کشم. آن قدر اين کار را می کنم تا خسته شوم، بعد چيزی می نوشم و می خوابم. صبح بيدار می شوم و وقتی جوراب هايم را می پوشم، حتی يادم نمی آيد شب قبل به چه فکر می کردم!

بار ديگر به اطراف نگاهی انداختم. اتاق مثل هميشه، تميز و مرتب بود.

گفت: آدم ها در ساعت سه صبح به هر جور چيزی فکر می کنند. همه ما اينطور هستيم. برای همين، هر کدام مان بايد شيوه مبارزه خود را با آن پيدا کنيم.

 -هاروکی موراکامی

:))))