عشق یا توهم

آدمها عاشق ما نمی‌‌شوند 

آدم ها جذب ما می‌‌شوند 

در لحظه‌ای حساس حرف‌هایی‌ را می‌‌زنیم که شخصی‌ نیاز به شنیدنش داشته 

در  یک لحظه ی حساس طوری رفتار می‌‌کنیم که شخص 

احساس می‌‌کند تمام عمر در انتظار کسی‌ مثل ما بوده 

در یک لحظه حساس، حضور ما وجود شخص را طوری کامل می‌‌کند 

که فکر می‌کند حسی که دارد نامی‌ جز عشق ندارد

آدم  فکر می کنند که عاشق شده اند 

آدم ها فکر می کنند بدون وجود ما حتی یک روز دوام نمی‌‌آورند 

 آدم ها فکر می کنند مکمل خود را یافته اند 

آدم ها زیاد فکر می کنند 

آدم ها در واقع مجذوب ما می شوند 

پس از مدتی‌ که جذابیت ما برایشان عادی شد متوجه می شوند که چقدر جایِ عشق در زندگیشان خالی است... می فهمند در جستجوی عشق های واقعی باید ما را ترک کنند 

تمام حرف من این است که کاش آدم‌ها یاد بگیرند که 

" عشق پدیده‌ای حس کردنی است نه فکر کردنی " 

و کاش بفهمند بعد از رفتنشان ، 

عشقی را که فکر میکرده اند دارند چه می‌کند با کسانی‌ که فکر می کرده اند این   عشق   واقعی‌ است....