چرا رنجوریم از خدایی بپرسید که مدعی آفرینشش هستید از کسانی بپرسید که مدعی اند تبعیضها تفاوتها و شرارتها حتما حکمتی دارد ما همه همان کرمیم درون دهان یک ماهی درون یک سطل آب درون یک زیر زمین تاریک که صاحب آن هر از گاهی برای تفریح پنجره زیر زمین را باز میکند تا رنجوریمان را تماشا کند همان که با خنده های مداوم میگوید اگر شما را دوست داشتم بوزینه ای بودید در عرش من صرفا برای تفریحی نیمروزی

حاکمیت جامعه را طرد میکند و جامعه دگر اندیش و دگر خواه را انگار جهان چاهی دارد که ما به آن افتاده ایم

کسی از تنهایی نمیترسد مردم از تنهایی رنج میبرند و ما منتظریم که ببینیم چه کسی برای رنجهایمان پاسخی دارد

خدایتان مرده است است قبل از آن که روانتان مرده باشد .