تو آخرین قطاری هستی که شبانه روز سفر می ‌کند

دوست داشتنت را

از سالی به سال دیگری جا‌به جا می کنم

مثل دانش ‌آموزی که مشقش را

در دفتری تازه پاک نویس می کند

صدای تو، عطرتو، نامه ‌های تو

و شماره تلفن تو و صندوق پستی تو را هم منتقل می کنم

و می آویزمشان به کمد سال جدید

اقامت دائمی قلبم را به تو می دهم

تو را دوست دارم

و هرگز رهایت نمی ‌کنم بر برگه‏ تقویم آخرین روز سال

در آغوش می گیرمت

و در چهار فصل سال می‌ چرخانمت

در زمستان کلاه پشمی قرمزی بر سرت می‏ گذارم

که سردت نشود

و در پاییز، تنها بارانی ام را به تو می ‌بخشم

بپوشش تا که خیس نشوی

و در بهار

رهایت می کنم تا بر چمن ‌های تازه بخوابی

تا به صبحانه بپردازی

با گنجشک‌ ها و ملخ‌ ها

و در تابستان

تور کوچک ماهی گیری برایت می‏ خرم

تا صدف‌ ها و

مرغان دریایی و ماهیان بی ‌نام را شکار کنی

تو را دوست دارم

و نمی ‌خواهم تو را به خاطره های گذشته

و به حافظه قطار‌های مسافربری پیوند دهم

تو آخرین قطاری هستی که شبانه روز سفر می ‌کند

بر رگ های دستم

تو آخرین قطار منی

و من، آخرین ایستگاه تو