تو آخرین سرزمینی باقی‌مانده در جغرافیای آزادی

«تو آخرین سرزمینی
باقی‌مانده در جغرافیای آزادی!
تو آخرین وطنی هستی که از ترس و گرسنگی ایمنم می‌کند!
و میهن‌های دیگر مثل کاریکاتورند
شبیه انیمیشن‌های والت دیسنی
و یا پلیسی‌اند
مثل نگاشته‌های آگاتا کریستی.
تو واپسین خوشه
و واپسین ماه
واپسین کبوتر،
واپسین ابر
و واپسین مَرکبی هستی که به آن پیوسته‌ام
پیش از هجوم تاتار!

تو واپسین شکوفه‌ای هستی که بوییده‌ام
پیش از پایانِ دورانِ گل
و واپسین کتابی که خوانده‌ام
پیش از کتاب‌سوزان،
آخرین واژه‌ای که نوشته‌ام
پیش از رسیدن زائرانِ سپیده
و واپسین عشقی که به زنی ابراز داشته‌ام
پیش از انقضای زنانگی!
واژه‌ای هستی که با ذره‌بین 
در لغت‌نامه‌ها به دنبالش می‌گردم...»

نزارقبانی