خودتو که پیدا کنی،
خیلیا رو گم میکنی،
این شروع یه مسیر طولانیه
که تهش قشنگه!

از غصه‌ها دست بکش.
کمی لبخند به لب‌هایت بزن.
پاهـایت را بـردار و راه بیفت!
زندگی پر از زیبایی‌های بی‌انتهاست ؛
لذت ببر.
این لحظه‌ها حق توست.

تو را که برای گریستن نیافریده‌اند...!
نگران آدم‌هایی نباش که مدام شاخ و برگت را می‌ریزند.
آنها غافل هستند که تو ریشه داری و در بدترین شرایط هم جوانه میزنی!
پاهایت را بردار و به کفش‌هایت ایمان داشته باش؛
آنها تو را از پیچ و خم‌ها عبور می‌دهند!

سوال را نمیدانم

اما مسافرت قطعا جواب است

و مسافرت یعنی لذت بردن از چیزهای کوچک

مهد پرورش خرد، آغوش عقل نیست...
بلکه دامان عشق است...
نهال خرد باید در کوزه عشق کاشته شود...
و با آب احساسات آبیاری گردد.

بکوشید خوبی به کار آورید

چو دیدید سرما؛ بهار آورید


فردوسی بزرگ

قصه عشق، انسان بودن ماست...
اگر کسی احساست را نفهمید مهم نیست...
سرت را بالا بگیر و لبخند بزن...
فهمیدن احساس کار هر آدمی نیست.

از هیچکس
هیچ توقعی نداشته باش و
از هر کسی
توقع هر چیزی داشته باش!
تا
با ارامش زندگی کنی

شاد باشید

در گریختن رستگاری نیست

بمان

و چیزی از خودت بساز که نشکند

حال خوبت را به هیچ کس گره نزن...
یاد بگیر بدون نیاز به دیگران...
شاد باشی...
بخندی...
و امیدوار باشی...
باور کن این مردم حوصله ی خودشان را هم ندارند...
تو باید خودت دلیل اتفاقات خوب زندگی ات باشی.

یکرنگ که باشی...
زود چشمشان را میزنی...
خسته می شوند از رنگ تکراریت...
این روزها دوره ی رنگین کمان هاست.