یه دشت رویایی

دم غروب پاییز یه پنجره باز مونده رو به دشت بارانی

هوا مست بهاره ولی معشوقی وجود نداره

تو دشت رویایی دختری کوچک در حال آب دادن به گلهاست

با نگاه گیرایش مرا میخواند

این کار هر روزه من است که از پشت میله زندان به آن خانه و پنجره باز خیره شوم...