و من همون دختر درون آینه ام....(آراگل)

به آینه نگاه میکنم....

خدای من...

این دختر..

این...

این چرا داره گریه میکنه....

خدایا ...یکی جلوشو بگیره....

اشکاش از چشماش در می یاد و....

تبدیل به مروارید میشه...

قشنگن....ولی دردناک.....

نگاهمو ازش میگیرم...

از جلو آینه کنار میرم...

کلافه دست میکشم تو موهام....

کلیدو از جا کلیدی بر میدارم و میزنم بیرون...

صدای پام ...کل کوچرو بر میداره...

می ایستم...

به پایین پام نگاه میکنم.....

آدمی رو میبینم که توی آب سرو ته ایستاده....

نگاهش میکنم و هرهر میخندم....

ولی انگار نباید این کارو بکنم...

چون شاید توی دنیای دیگه ای....

در زمان دیگه ای...

در جای دیگه ای...

چه بسا درست همون آدم اینجا ایستاده....

و این منم که سرو ته ایستادم....

دیگه نمیخندم...

صدای هق هقم با صدای خنده ی اون آدم.....یکی میشه......

قطره های بارون رو صورتم......رو موهام.....رو اون دختر....که حالا تصویر محوی ازش باقی مونده بود....

میچکید......

اشک هایم تبدیل به مروارید می شدن...

و من همون دختر درون آینه ام....

#دل نوشته

آراگل