رهایش کن

دیگر رهایش کن

این چموش-دل، نه آرامشی دارد که بدان تصلی ببخشی

و نه عقلی که بدان حکم کنی

او رمیده است ! 

افسار و لگام را وانه

و آرام به دویدن و شیهه اش گوش کن

شاید که خسته شود

پس از آن قندی بیار گولش بزن

نوازشش کن

هرچه باشد اسب است دل.

همین

#هوکاد