متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

بلاگ كاربران

  • عنوان خبر :

    دلخوشی

  • تعداد نظرات : 7
  • ارسال شده در : ۱۳۹۶/۰۶/۲۹
  • نمايش ها : 141


آدم باید از یک جایی به بعد، دلخوشی هایش را بسازد. 

دلخوشی از یک جایی به بعد با پای خودش سراغتان نمی آید. سن و سال که کم باشد، دلخوشی زیاد است.

دلخوشی می توانست روزی باشد که زنگ آخرش ورزش داشته باشی، دلخوشی می توانست روزی باشد که برفی سنگین مدرسه را تعطیل کرده باشد،

دلخوشی می توانست خریدن یک ماشین کنترل دار قرمز باشد، یا یک عروسک مو زرد ، که هر وقت فشارش بدهی بی درنگ  بخندد و تو بال در بیاوری.

حتی روزهای جمعه ، حتی غروبش، می توانست دلخوشتان کند.

سن و سال که بالا برود دلخوشی ها رنگ و بویشان فرق می کند. دلخوشی دیگر تک و تنها نمی چسبد. تقسیم کردن دلخوشی از خودش بیشتر به آدم مزه می دهد.

دلخوشی از آن دست کارهایی ست که با بزرگ شدن آدم، انجامش دشوار تر می شود.

گاهی اوقات برای تقسیمش باید از دلخوشی ات بگذری تا دیگری را خوشحال کنی.

دلخوشی قدرت تقسیم کردن خوبی هاست. 

می دانی رفیق

 آدم از یک جایی به بعد شام، تنهایی از گلویش پایین نمی رود. 

 

میثم اسفندیار

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


MahsaKM
ارسال پاسخ
fateme96
ارسال پاسخ

mona_rt :
@};-


fateme96
ارسال پاسخ

shahab98 :
لایک


fateme96
ارسال پاسخ

Anita1375 :
عالی


mona_rt
ارسال پاسخ
شهاب
ارسال پاسخ

لایک

Anita1375
ارسال پاسخ

عالی