خوب میکنی حالم را...

خوب میکنی حالم را...

خوب مثلِ نشستن زیرِ کرسیِ مادربزرگ ، بوییدنِ بهارنارنج و راه رفتن روی برف ؛

وابسته ات شده ام...

مثلِ وابستگیِ چای به قند ، ستاره به آسمان و ریشه به خاک ؛

بی اختیار دوستت دارم...

مثلِ مُسری بودنِ خمیازه ، هوسِ بستنی در تابستان و چُرت زدن با صدای لالایی ؛

دلتنگت شده ام...

مثلِ دلتنگیِ روز به شب ، قله به کوهپایه و بهار به زمستان ؛

در قلبم میمانی...

مثل ماندگاریِ روشناییِ خورشید ، سیاهیِ شب و آرامشِ آغوش ؛

تو را به طراوتِ برگ های سبزِ بهاری ،

به ملایمتِ وزش باد هایش ،

دوست دارم...!