ماییم که عقب مانده ایم

اوضاع دلهایمان آنقدر نابه سامان شده است که وقتی یکی از راه میرسد و بی دلیل لبخندی از مهر تحویلمان می دهد می گویند :

فلانی  به هرکه میرسد الکی می خندد !

می گویند : نه این رفتارها طبیعی نیست .. دیوانه است که به هر کسی میرسد لبخند تحویلش می دهد ..

نمی فهمند .. نمی فهمند که این طبیعی های ما است که دیگر طبیعی نیست ..  نمی فهمند او که از روی مهر لبخند میزند و هنوز انسانیت و مهربانی و صمیمیت در وجودش نمرده ، کارش طبیعی ست ..

معیار طبیعی بودن برای ما دچار ایراد شده..

ماییم که غیرطبیعی نامهربان شده ایم ..

ماییم که زندگی مان مصنوعی شده ..

ماییم که لبخند از روی مهر را فراموش کرده ایم ..

ماییم که عقب مانده ایم ،

از مهر ، از مهربانی ..