گیسوانش

من موهایم آنقدر بلند نبود که به دست نسیم بدهم تا به پرواز درآیند وتو آنچنان ذوق کنی که عشق از چشمانت سیلاب شود

موهای کوتاهِ فِردار، هیچوقت کسی را عاشق نکرد و از قضای روزگار موهای من همانقدر کوتاه و فر دار بود که هیچ عاشقانه ای را در دلت زنده نکرد

اما بگذار بگویم

قهرهایم

دلخوری هایم

ناراحتی هایم

به اندازه ی موهایم کوتاه بود

خدا کند معشوقه ات گیسوانش دست شب یلدا را از پشت نبندد که اگر قهرکرد، ناراحت شد، دلخور شد...

گمان نکنم به راحتی بتوانی از دلش در بیاوری..