خودمان را سرزنش نکنیم

خودمان را براي تصميم ها و انتخابهايمان در گذشته مان سرزنش نكنيم.

سرزنش، بصيرت را دور ميكند و به ما اجازه نميدهد متوجه شويم،

چقدر مديون گذشته و اشتباهاتمان هستيم. 

ما "اكنونمان" و تجربه هاي جديدمان و تصميم هاي جديدمان را مديون همان گذشته اي هستيم كه شايد دوستش نداريم.

دوست داشتنِ دروني از همين نقطه اغاز ميشود.

اينكه بپذيرم هر انچه بوده ايم و هر تصميمي كه در گذشته گرفته ايم،

بخشي از "رشد" ماست.

اشتباهات و تجربه هاي تلخ فرصت "رشد دروني" را فراهم ميكند.

باید بخشید.

باید خودمان را ببخشیم برای تمام حماقت ها،

انتخاب های تلخ و برای تمام بدی هایی که انجام داده ایم.

بخشش که آغاز شود، ادامه ی جاده دیده میشود.

جاده ای که هنوز مسافرش هستیم و هنوز ادامه دارد.

بار گناه را که بر زمین بگذاریم،

قدمهایمان سبکتر میشود.

انسان ها تا همیشه ادغامی از انتخاب های تلخ،

حماقت های عمیق و شرارت های وجودی هستند.