حالا چند سال گذشته

يكى دو هفته اى آدم خواب نداره.

زمان نميگذره و هيچى حال آدم رو خوب نميكنه..

جسمش بى اشتهاست و روحش بى انگيزه.

تو اين مدت تنها كسي كه دست از سرت برنميداره،

خودتى و فكر و خيالاتت.

بعد از چندماه، زندگى به حالت قبل برميگرده،

اما هنوز خبرى از رنگ و بو نيست،

دلت ميخواد به روزاى قبل اون برگردى اما اون آدم سابق نيستى.

تو مقصرى،

تو هميشه خودت رو مقصر ميدونى.

حالا چند سال گذشته..

و تو خيلى فرق كردى. 

نه صداى خنده هاشو يادته و نه يادته كه چرا انقدر اون رو دوست داشتى.  

نميتونى حدس بزنى اون كجاست و چه شكلي شده..

تنها دلت ميخواد كه پيداش كنى و ازش بپرسى،

اين چند سال از عمر من رو كجا،

چطور ميتونى بهم برگردونى؟