هشدار #بنیتا

در سال 1996 يك دختر در تگزاس امريكا ربوده ميشه و به قتل ميرسه، تو شرايطی كه اگه زودتر يک آگاهی جمعی وجود داشت براي پيدا شدنش، يك همت همگانی برپا ميشد و ممكن بود نجات پيدا كنه... 

بعد از اون اتفاق، قانونی تصويب شد كه هرگاه بچه ای دزديده شد، حتي از طرف والد يا والدين بدسرپرست خودش، با زنگ هشداری به اسم اَمبِر اَلِرت يا هشدارِ اَمبِر، به تمامی موبايل ها در همون لحظه عكس، اسم، مشخصاتش و همينطور آدرس دقيقی كه توش ربوده شده بياد، ايستگاه های راديويی برنامه هاشونو قطع كنن، تلوزيون در لحظه برنامه هاشو قطع كنه و تا قبل از اينكه كودک ربا حتی فرصت فكر كردن پيدا كنه، همه از ماجرا با خبر بشن و كمک كنن... 

همچين دردهايی فقط مال اون خانواده نيست، قلب يك كشور رو مچاله ميكنه... و غمش همه وجود همه رو پر ميكنه... همه آرزو ميكنن كاشكی ازشون كاري برميومد... 

هشدار امبر برای همينه، براي اينه كه از دقايق اول ماجرا از همه مردم كمک گرفته بشه... كه اين غمِ عمومی به همت عمومی تبديل بشه و اينجوري پايانش تلخ نشه... 

نميشه آرزو كرد كاشكی ديگه اينجور اتفاقا نيوفته كه جامعه پر از بيماره! ولی كاشكی ما هم در ايران مثل اَمبِر اَلِرت، هشدار بنيتا رو داشته باشيم... كاشكی اين اتفاق جدا از درسی كه براي هر مادر پدری كه خبر رو شنيد داشت، يه تاثيری هم تو قانون بزاره... اين همه اس ام اس تبليغاتی و تيزر مياد... كاش اينجور وقتا از طرف نيروی انتظامي يه دعوت عمومی برامون بياد كه الان اينجور دلشكسته و مستاصل نباشيم... 

اين غم فقط وقتی تو دلامون آروم ميشه كه از دردش برای درمونِ موقعيت هاي مشابه كمک گرفته باشيم و برای بقيه فرزندای وطنمون كاری كرده باشيم... 

كمک كنيم بنيتا آخری باشه...