متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

بلاگ كاربران


ای آنکه راستی به من آموزی

خود در ره کج از چه نهی پا را

 

خون یتیم درکِشی و خواهی

باغ بهشت و سایه ی طوبی را

 

نیکی چه کرده ایم که تا روزی

نیکو دهند مزد عمل ، ما را ؟

***

آموزگار خلق شدیم اما

نشناختیم خود الف و با را

 

بُت ساختیم در دل و خندیدیم

بر کیش بد ، برهمن و بودا را

***

رهاییت باید ، رها کن جهان را

نگه دار ز آلودگی پاک جان ر

ا

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


MahsaKM
ارسال پاسخ
fateme96
ارسال پاسخ

درود

Mostafa_NS64
ارسال پاسخ

ممنون از بلاگاتون

محمد
ارسال پاسخ

ممنونم انیتا خانم

Anita1375
ارسال پاسخ

پروین جان چه شعر زیبایی