نفس

آدمی هرچند عاقل ، باز غافل میشود

تور و ماهیگیر باشد ، آب هم گِل میشود

ساده می گویم ، نیازی نیست پیغمبر شوی

تو «خودت» باشی ، به قلبت وحی نازل میشود

کج شده راهت اگر در زندگانی ، غم مخور

قبله هم گاهی به چپ یا راست مایل میشود

تَرکِ خود کردی ، شکستی ، چاره جز برگشت نیست

چون نمازی که به شهر خویش کامل میشود

گر زمین هم خورده ای در کار خِیرت ، حق نخور

روزه هم با خوردن افطار باطل میشود

خشک بودن اقتضای شاخه های مُردنی ست

گرچه آتش چوبِ تَر را نیز شامل میشود

زندگی یا زنده گی؟ اصلا بیا صحبت کنیم

حرف اگر باقی نماند ، مرگ حاصل میشود...