کاش ی مغازه بود ؛
آدم میرفت میگفت ؛
بی زحمت ی کم خیال خوش میخوام.....!
ببخشید این خنده های از ته دل چندن ؟!
این آرامشا لحظه ای چند!؟!
این بیخیالیا که میپاشن رو زندگی ، مشتی چند ؟!
از این روزایی که بی بغضن دارین ؟!
از این سالای بی رنج اندازه دل ما دارین ؟!
این شادیا دوام دارن ؟!
کاش ی جایی بود ، میشد رفت و بگی ؛
آقا ی زندگی میخوام ؛
بی زحمت جنس خوبش......!