هستی یک بازی بزرگ است آن را جدی نگیر..

تا زمانی که در وجودت نغمه سرایی نکنی و زندگی ت رقص نشود,

تا زمانی که هستی را جشن نگیری,

ممکن نیست خدا را بشناسی,

زیرا خدا اوج آواز و ترانه,

اوج رقص و پایکوبی و اوج جشن زندگي است.

خدا به مردم غمگین تعلق ندارد

خدا از آن کسانی است که اهل عشق و خنده اند.

هستی یک بازی بزرگ است.

آن را جدی نگیر.

آن را با ترانه ای در قلبت بپذیر,

و شادمانه از آن سپاسگزاری کن

با گامهایی سبک و با خنده ای در درون قلبت در دنیا پیش برو,

تا ناگهان همه ی هستی الهی شود..