متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

بلاگ كاربران

  • عنوان خبر :

    راز آفرینش

  • تعداد نظرات : 1
  • ارسال شده در : ۱۳۹۵/۱۰/۲۹
  • نمايش ها : 88

پس از اَفرینش اَدم خدا گفت به او: نازنینم اَدم....

 

با تو رازی دارم !..

 

اندکی پیشتر اَی ..

 

اَدم اَرام و نجیب ، اَمد پیش !!.

 

زیر چشمی به خدا می نگریست !..

 

محو لبخند غم آلود خدا ! دلش انگار گریست .

 

نازنینم اَدم!!. ( قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید ) !!!..

 

یاد من باش ... که بس تنهایم !!.

 

بغض آدم ترکید ، .. گونه هایش لرزید !!

 

به خدا گفت :

 

من به اندازه ی ....

 

من به اندازه ی گلهای بهشت .....نه ...

 

به اندازه عرش ..نه ....نه

 

من به اندازه ی تنهاییت ، ای هستی من ، .. دوستدارت هستم !!

 

اَدم ،.. کوله اش را بر داشت

 

خسته و سخت قدم بر می داشت !...

 

راهی ظلمت پر شور زمین ..

 

طفلکی بنده غمگین اَدم!..

 

در میان لحظه ی جانکاه ، هبوط ...

 

زیر لبهای خدا باز شنید ،...

 

نازنینم اَدم !... نه به اندازه ی تنهایی من ...

 

نه به اندازه ی عرش... نه به اندازه ی گلهای بهشت !...

 

که به اندازه یک دانه گندم ، تو فقط یادم باش !!!!

 

نازنینم اَدم .... نبری از یادم ؟؟!!!!..

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


Fereshteh
ارسال پاسخ