متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

بلاگ كاربران


اگه بچه سر راهی باشین و کسانی که بزرگتون کردن ؛ دلسوز و خوب باشن

دنبال پدر و مادر واقعی تون میگردین ؟

نظرتون در مورد اونایی که دنبال پدر و مادر واقعیشون میگردن چیه .

کار درستی میکنن؟

تکلیف اونایی که برامون زحمت کشیدن و بزرگمون کردن چیه ؟

نظرتون در مورد بچه ای که مال خودمون نیست ولی مسوولیت بزرگ کردن رو عهده دار میشیم چیه ؟

آیا کار درستیه ؟ چرا؟؟

نظرات دیوار ها


Pari123
ارسال پاسخ

سلام
1_بله دنبالشون میگردم..به نظرم حقشونه ک بدونن پدرو مادر واقعیشونن کین
2_تکلیفشون مشخصه اوناهم پدر و مادرمونن چون برامون زحمت کشیدن و بزرگمون کردن
3_من کلا عاشق بچه ها هستم به نظرم خیلی معصومن..و اره اینکار رو هم دوست دارم ومثل بچه خودم بزرگش میکنم
ممنون از دعوتتون

AZAD
ارسال پاسخ
samin1362
ارسال پاسخ

من عاشق اینجور مامان شدن انتخابیم بنظرم مادر و پدرهمیشه عاشقن مهم بدنیا اومدنه و ارتلاط خونی نیس نگاه تو چش بچه ها خودش عشق تزریق میکنه.

ملے جوלּ
ارسال پاسخ

arash66 :
الان راضی ای ازم؟ هههههههه

{h}{h}{h}{h}{h}

خدا ازت راضی باشه من راضیم

آرش
ارسال پاسخ

Azarian_girl :
آرش شغل باغبونیو ول کردی؟ من خیلی وقته ازت گلی دریافت نمیکنما؟

الان راضی ای ازم؟ هههههههه


ملے جوלּ
ارسال پاسخ

آرش شغل باغبونیو ول کردی؟ من خیلی وقته ازت گلی دریافت نمیکنما؟

ملے جوלּ
ارسال پاسخ

اگه بچه سر راهی باشین و کسانی که بزرگتون کردن ؛ دلسوز و خوب باشن

دنبال پدر و مادر واقعی تون میگردین ؟

جواب: آره تا وقتی که پیداشون نکنم دنبالشون میگردم

نظرتون در مورد اونایی که دنبال پدر و مادر واقعیشون میگردن چیه .

کار درستی میکنن؟

جواب:کاملا کارشون درسته چون حقشونه بدونن پدر و مادر واقعیشون کیه و چی باعث شده که اونو ولش کنن درواقع حقشونه به سوالهای بی جواب ذهنشون جواب پیدا کنن

تکلیف اونایی که برامون زحمت کشیدن و بزرگمون کردن چیه ؟

جواب:تکلیف اونا از نظر من مشخصه تا عمر دارم مدیون اونا میمونم و هیچ وقت ولشون نمیکنم خانواده اصلی من همونان

نظرتون در مورد بچه ای که مال خودمون نیست ولی مسوولیت بزرگ کردن رو عهده دار میشیم چیه ؟

آیا کار درستیه ؟ چرا؟؟

جواب : با بچه خودم هیچ فرقی براش نمیزارم و حتی شاید بیشتر از بچه خودم بهش توجه کنم چون روحیه اون خیلی حساس تره و به کوچکترین چیزی امکانش هست قلبش بشکنه

love
ارسال پاسخ

نمیگردم

نمیدونمـ میل خودشونه

مث بچه خودم بزرگش میکنم

30sadaf
ارسال پاسخ

سلام وقت بخیر
بله حتما این حق طبیعیه که بدونم پدر و مادر واقعیم چکسانی هستند و اینکه چرا سرراه گذاشتنم.
ملاک تنها به دنیا آوردن نیست کسی که از جونش و مال مایه میزاره که زندگی راحتی برای ما فراهم کنه شایسته ستایشه.
برای من فرقی نمیکنه اون میشه فرزندم و عضوی از خانواده ام

shadi1357
ارسال پاسخ

اره میگردم دلم میخواد اونایی که منوبه وجوداوردن ببینم وهمینطوربدونم که چرامنوسرراه گذاشتن شاید مجبوربودن
قرارنیست محبت های اوناروفراموش کنم همیشه به خاطرزحماتی که برام کشیدن قدردانشون خواهم بود
خیلی ازبچه هاهستن به دلایلی پدرومادرشون روازدست دادن اگه بتونیم محیطی پرازعشق ومحبت براشون ایجادکنیم وبتونیم جبران کنیم محبت هایی که باید میدیدن وازشون محرومن کاربسیاردرستیه
مرسی ازبلاگ
عالی بود ارش

parisa1376
ارسال پاسخ

سلام.من دنبالشون میگردم وبهشون عشق کافیو میورزم چون شاید یه روزی مجبور شده باشن منو دور از خودشون نگه دارن نمیتونم زود در موردشون قضاوت کنم میرمو از خودشون دلیلو میپرسم و در ضمن به اونایی که منو بزرگ کردن همیشه احترام میزارمو براشون اون محبتو جبران میکنم

Asemon
ارسال پاسخ

سلام خدا قوت
بله دنبالشون میگشتم،قطعا برای کارشون دلیل داشتن ،
برای کسایی که زحمتمو کشیده بودن احترام بیشتری قایل میشدم چون بی هیچ دلیلی بزرگم کردن پس یک امتیاز از پدر مادرم بالاتر دارن
بچه ای که مال خودم نیست عزیز تر از بچه خودم میدونم چون اون یک امتیاز از بچه خودم کم داره که دست خودش نبوده و بزرگترها باعثش شدن پس برام باارزش تر اینه که مخبت بیشتری بهش داشته باشم

saraaa220
ارسال پاسخ

من دنبالشون میگردم چون حقمه بدونم از چه خانواده ای متولد شدم ولی احترام واقعی و حق پدر مادری رو اونایی که بزرگم کردن به گردنم دارن
بنظر من این که مسیولیت بچه ای رو به عهده بگیری که از خودت نیس خیلی مقدسه چون اونم حق داره طعم خیلی چیزا رو بچشه که ازش گرفته شده ولی به شرطی که مثل بچه خودت از جون براش مایه بذاری

Golshan
ارسال پاسخ

کنجکاو میشم والدین واقعیم رو ببینم و دلیل کارشون رو بفهمم.ولی اینایی که بزرگم کردن رو همه والدین خودم میدونم و مدیونشونم

Violet00
ارسال پاسخ

اگه بفهمم که والدین واقعیم نیستن.. دلسرد میشم. احساس بدی بهم دست میده. ولی نمیدونم چه رفتاری خواهم داشت

خزان
ارسال پاسخ

سلام
بله-مطمئنا کنجکاو میشم
نمیشه گفت نادرستِ
رابطه عاطفی با رابطه خونی فرق میکنه. باید دلیل کارشون رو بدونم که در اینصورت یا هر دو خانواده و یا فقط خانوده ای که بزرگم کردن رو خواهم داشت.
یکی از بهترین کاراس. دوس دارم بزرگ کردن این بچه رو

ممنون

fghat22
ارسال پاسخ

خب بستگی داره ...ولی اگ ارزش داشته باشه ک بخام وقت بزارم بله میرم دنبالشون میگردم
بچ ای ک مال خودمون نیس ولی مسئولیتشو ب عهده گرفتیم دقیقا مثله بچ ی خودمون میمونه و باید همه جوره تلاش کنیم ک واسش کم نذاریم
مرسی داداش arshi

amir_sakett
ارسال پاسخ

سلام

وقتشو ندارم که دنبالشون برم

نه تنها وقتشو ندارم بلکه انگیزشو هم ندارم

چون زحمتمو اینا کشیدن پس همینا والدین محسوب میشن

قطعا بزرگش میکنم

تیــارا
ارسال پاسخ

جسارتا به جای سرراهی می نوشتین بی سرپرست بهتر بودا

1) نه هرگز
2) نظری ندارم ... شخصیه
3) صرف به دنیا آوردن فرزند پدر و مادر نمی شویم .... پدر بودن مادر بودن فراتر از یک کلمه و یک مسئولیته، یه دنیا معنی داره

ممنون مستر

aidajan
ارسال پاسخ

تو بحران سنی همه توهم داریم که بچه دیگرانیم، اما نیستیم،الان دیگه بحران سن ندارم )

یاغش
ارسال پاسخ

سلام
1-محض کنجکاوی شاید بگردم دنبالشون
2-خب هرکی برا انجام یه کاری هدف خاصی داره دیگه ، لابد اونام مث من کنجکاون
3-خب این یه دِینیه باید دِینشونو به نحو احسنت انجام داد و همیشه قدردانشون بود
4-من خودم این مسولیتو خیلی دوس دارم و الانم اگه شرایطش محیا بشه تصمیم دارم از شیر خوارگاه عهده دار یه بچه بشم(البته اگه رضایت بدن)
و اما جواب (چرا):چون با این کار شدت محبتمون رو به هم نوعمون نشون میدیم (آرامش خاصی توش هست)به امتحانش می ارزه
فدا آرش
دمت گرم

khoobyar
ارسال پاسخ

1- آره . نمیتونم قبول کنم
2- یه نیازه . نیاز برای دونستن
3- آره اگر زنده بمونن
4- قربونشونم میرم
5- باید به بهترین صورت ممکن براش وقت بگذاریم و اگر اون بچه به ما رسیده و کسی رو نداشته ، بسیار کار پسندیده ای هست که مهر و محبت ببینه و تنها بزرگ نشه و بالاخره آینده ای داشته باشه که در اثر فشارای کودکی نامعلوم نشه

مرسی از بلاگ قشنگتون

arsham00
ارسال پاسخ

1) دنبالشون نمی گردم
2) نظر هر کس می تونه متفاوت باشه
3)باید قدر دان بود تا وقتی هستن و هستی
4) کار درستیه باید مسولیت پذیر باشیم و خیلی خوب مراقبت کنیم

nazi1994
ارسال پاسخ

1.age baram maqdur bashe 100% 2nbaleshun migardam shayad e jaye 2nya ounjuri k ma fekr mikonim bi rahmane maro vel nakarde bashan miram dalilesh be2nam ya shayad cheshm entezare bashan miram k arumeshun konam...
taklife pedar madari ham k bozrgam kardan kamelan roshane k faqat ba ouna zendgi mikonamo bahashun mimunam bishtar ashegheshun misham
2.shayad dar negah aval e chize rahat bashe va a sare tarhom ham k shode begim are
vali man kole talashamo mikonam k ouno bache khodam be2nam k niaz nabashe a sare tarhm besh eshgh bevarzam,bem sabet shode 2s dashtan a sare tarhom bozrgtarin zolme dar haqe kesi k fek kone ashghane va ba entekhab khodet 2sesh dashi

AZAD
ارسال پاسخ

در مورد بچه ! میتونه کار درستی باشه
بستگی به شرایطمون و موقعیت بچه داره
ولی کلا پناه دادن به یه بچه ی طفل معصوم کار خداپسندانه ایه
مجبور شدم دوتا نظر بذارم اشکال گوشیمه
تشکر

AZAD
ارسال پاسخ

سلام
چرا بگردم ؟ اونا باید بگردن که منو گذاشتن سر راه

به نظرم آدم باید قدر دان اونایی باشه که براش زحمت کشیدن ؛ من از کنارشون هیچ جا نمیرم

مهدی
ارسال پاسخ

سلام آقا ارش گل
برای من مهم نیست دنبال کسی نمیگردم
اونایی که زحمت کشیدن ومنو به این سنو سال رسوندن پدرمادرواقعی من هستند.
بنظرم اشتباه میکنن یه نوع بی احترامی به کسانی که بزرگشون کرده است.
بدون شک حضور پدر و مادر به‌عنوان الگویی در زندگی کودک بسیار مهم است، ولی زمانی که یکی از آنها فوت می‌کند، یا هردوپدرو مادر یا اینکه والدین از هم جدا میشوندبرای این‌که صدمه زیادی به این کودکان وارد نشودکسانی هستند بنابه دلایلی از این کودکان نگهداری میکنند.
بنظرم برای این‌که صدمه زیادی به این کودکان وارد نشود،توصیه می‌کنم از همان زمان کودکی و پیش از شروع مدرسه با آنها صحبت کنند و برایشان توضیح دهند در خانواده‌های دیگر بچه‌ها همراه پدر و مادرشان زندگی می‌کنند و شما به دلیل شرایطی که برایتان پیش آمده، مجبورید زندگی متفاوتی را تجربه کنید ولی باز هم بایداطمینان دهید که همیشه هر دو نفرتان کودک را دوست دارید.
مرسی آرش
موفق باشی

hedieh
ارسال پاسخ

1.بله دنبالشون میگردم
2.نمیدونم به خودشون ربط داره
3.به نظرم کار درستیهکلا بچه ها موجودات دوست داشتنی و پاکی هستن که بزرگ کردنشون و حامیشون بودن حس خوبی به آدم میدهواسه من که اینطوره حالا بقیه رو نمیدونم
ممنون

peyman0082
ارسال پاسخ

همونطوری که میگیم دوستان واقعی همونایی هستن که بیشتر از بقیه باهامونن
پدر مادر واقعی هم همینه
من خودم تو ۱۷ سالگی چیزایی روفهمیدم که فقط شنیدمشون و همونجا هم فراموششون کردم
کسای واقعی کسایین که از بچگی‌باهاتن

j_hz
ارسال پاسخ

سلام اگه من سر راهی باشم دنبال پدر و مادرم می رم خوب این جوری خانوادم بزرگتر میشه دو تا مادر دو تا پدر و خواهر برادرای بیشتر. درستش هم اینه خوب باید در ک کرد پیش اومده شاید ما جای اون ها بودیم این کار رو می کردیم و از بچه مون د ور می شدیم. بعد اگه فرزندی از جایی بگیرم که کار بسیار خوبی هستش با تمام وجود ازش مراقبت می کنم و بهش عشق می دم

sharareh72
ارسال پاسخ

نمیدونم
مرسی از دعوت

SoalJavab
ارسال پاسخ

به هیچ وجه دنبال پدر و مادر واقعیم نمیگردم . پدر و مادر واقعی آدم همونایی هستن که زحمت بزرگ کردن ما رو کشیدن ......

درمورد کسایی که دنبال پدر و مادرشون میگردن؟ به نظرم کار مسخره ای میکنن ولی خب هرکسی یه نظری داره شاید برای خیلیا مهم باشه ....

درمورد بچه ای که مال خودمون نیس؟ بسته به شرایطی داره که توش هستیم آره به نظرم میتونه کار درستی باشه چرا که نه؟ .... حالا به موقعیت خود آدم و اون بچه هم یه جورایی مربوط مشه .