متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

دیوار کاربران


vahid2727
vahid2727
۱۳۹۵/۰۹/۰۷

به تعظیم مردم این زمانه
اعتماد نکن
تعظیم آنان
همانند خم شدن دو سر کمان است
که هر چه بهم نزدیکتر شوند
تیرش کشنده تر است.

vahid2727
vahid2727
۱۳۹۵/۰۹/۰۶

گاهی عمر تلف می شود
به پای احساس
و
گاهی احساس تلف می شود
به پای عمر
و
چه عذابی می کشد...
کسی که
هم عمرش تلف می شود
هم احساسش

vahid2727
vahid2727
۱۳۹۵/۰۹/۰۶

رویای شما
تاریخ انقضائ ندارد
نفس عنیق بکشید
و
دوباره شروع کنید

dada1animal
dada1animal
۱۳۹۵/۰۹/۰۶

مـــــــن یـــــــه فـــــــایتـــــرم➣➣..**

مـــن دردهــایی رو کشیـــدم

کــه خــــود خــــدا هــم گفــت:

طــاقتــتو "عشــقه"➣➣

داش غیرت.....................

vahid2727
vahid2727
۱۳۹۵/۰۹/۰۴

میزان انسانیت یک فرد

ازنحوه ی برخورد او
با دیگرانی که
برای او هیچ کاری نکرده اند
مشخص میشود......

vahid2727
vahid2727
۱۳۹۵/۰۹/۰۳

گاهی باید
آدمهای اطراف رو
کنار بگذاری

بعضی ها را برای یک ساعت
و
بعضی ها رو برای همیشه

vahid2727
vahid2727
۱۳۹۵/۰۹/۰۳

روزم چون
روز دیگران می گذرد:
اما
شب که در می رسد
یادها پریشانم می کنند.....

مهدی
مهدی
۱۳۹۵/۰۹/۰۲

امشب آرزو میڪنم
نه حسرت گذشته
غمگینتون ڪنه ونه
ترس آینده نگرانتون ڪنه
زندگیتون شیرین
لحظه هاتون پرازآرامش

"شبتون آرووووم"

mahan2017
mahan2017
۱۳۹۵/۰۹/۰۱

دروغ همیشه پذیرفتنی تر از واقعیت است
و با عقل بیشتر جور در می آید،
چون دروغگو این مزیت بزرگ را دارد،
که پیشاپیش می داند که
مخاطبان آرزومند
یا منتظر شنیدن چه هستند.

حال آن که واقعیت
این خصلت اضطراب آور را دارد
که ما را با چیزی غیر منتظره
روبرو می کند که آماده اش نبودیم.

pedram1999
pedram1999
۱۳۹۵/۰۸/۲۹

یک روز استاد دانشگاه به هر کدام از دانشجویان کلاس یک بادکنک باد شده و یک سوزن داد و گفت یک دقیقه فرصت دارید بادکنک‌های یکدیگر را بترکانید. هر کس بعد از یک دقیقه بادکنکش را سالم تحویل داد برنده است. مسابقه شروع و بعداز یک دقیقه من و چهار نفر دیگه با بادکنک سالم برنده شدیم.
سپس استاد رو به دانشجویان کرد و گفت: «من همین مسابقه را در کلاس دیگری برپا کردم و همه کلاس برنده شدند زیرا هیچکس بادکنک دیگری را نترکاند چرا که قرار بود بعد از یک دقیقه هرکس بادکنکش سالم ماند برنده باشد که اینچنین هم شد! ما انسان‌ها رقیب یکدیگر نیستیم و قرار نیست ما برنده باشیم و دیگران بازنده. قرار نیست خوشبختی خود را با تخریب دیگران تضمین کنیم. می‌توانیم با هم بخوریم. با هم رانندگی کنیم. با هم شاد باشیم. پس چرا بادکنک دیگری را بترکانیم؟