تولد انسان روشن شدن کبریتی است

و مرگش خاموشی آن !

بنگر که در این فاصله چه کردی؟؟؟

گرما بخشیدی...؟

یا

سوزاندی...

ما چنان زندگی می کنیم که گویی همواره در انتظار چیزی بهتر هستیم...
حال آنکه آرزو می کنیم که.....
ای کاش گذشته باز گردد....
وبر آن حسرت می خوریم......

زندگی درک همین اکنون است....
زندگی شوق رسیدن به همان فردایست که نخواهد آمد....
تو نه در دیروزی ونه در فردایی.....
ظرف امروز پر از بودن توست.

خودت را
به هیچ زبانی
برای کسی ترجمه نکن
آنکس که دوستت دارد
بایدهمه آنچه که
هستی رااز لا به لای
حرف های نگفته ات
ازعمق نگاه ساده ات از
حسادت دستهای مهربانت بفهمد....