*سخت است خودت باشی و بی رنگ نباشی*

سخت است قلم باشی و دلتنگ نباشی,

با تیغ مدارا کنی و سنگ نباشی...

سخت است دلت را بتراشند و بخندی,

هی با تو بجنگند و تو در جنگ نباشی...

از درد دل شاعر رنجور بنویسی,

با مردم صد رنگ هماهنگ نباشی...

مانند قلم تکیه به یک پا کنی اما,

هنگام رسیدن به خودت لنگ نباشی...

سخت است بدانی و لب از لب نگشایی,

*سخت است خودت باشی و بی رنگ نباشی*