پروفایل کاربر - mehditala

رو سر بنه به بالین، تنــها مرا رهــا کن ترکِ مـــن خرابِ شبــــگردِ مبتــــــلا کن

ماییم و موج سودا، شب تـا به روز تنها خواهی بیــا ببخشا، خواهی برو جفا کن

از من گذر، تا تـــو هم در بـــلا نیــــفتی بگزیـن ره سلامت، تـــرک ره بــــلا کـــن

ماییم و آبِ دیـده، در کنــج غم خزیـــده بر آب دیـــده‌یِ ما صــد جای، آسیـــا کن

بر شاهِ خوبـرویــان واجب وفــا نـــباشد ای زرد روی عاشــق،تو صبر کن،وفا کن

دردیست غیـر مـردن کان را دوا نبــاشد پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن؟

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم

با سر اشارتم کرد، که عزم سوی ما کـن

(( مولانا ))

مادامی که تلخی زندگی دیگران را شیرین می کنی،
بدان که زندگی می کنی ...