شما جمهورى خواه باشيد يا سلطنت طلب،
فرقى نمى كند.
مردم رنج مى كشند
واقعيت اين است...
ويكتور_هوگو
+5
- جنسیت : مرد
- سن : 34
- کشور : ایران
- استان : تهران
- شهر : تهران
- فرم بدن : متوسط
- اندازه قد : 1.80
- رنگ مو : مشکی
- رنگ چشم : مشکی
- تیپ لباس : ساده
- سيگار : انتخاب كنيد
- وضعیت زندگی : تنها
- اجتماع : تعامل با همه ی افراد
- زبان : Spanish
- برنامه مورد علاقه : اصلآ تلوزيون نگاه نميكنم
- وضعیت تاهل : مجرد
- وضعیت بچه : ندارم
- وضعیت سواد : کارشناسی ارشد
- نوع رشته : علوم ریاضی
- درآمد : خوب
- شغل : تکنسین اسانسور
- وضعیت کار : تمام وقت
- دین : مسلمان
- مذهب : شیعه
- دید سیاسی : هیچکدام
- خدمت : رفتم
- شوخ طبعی : خیلی شوخ طبع
- درباره من : اشنا میشیم
- علایق من : انتخاب كنيد
- ماشین من : B.Veiron
- آدرس وبلاگ : انتخاب كنيد
- غذای مورد علاقه : همه چیز میخورم
- ورزش مورد علاقه : سپکتاکرا
- تیم مورد علاقه : استقلال
- خواننده مورد علاقه : استاد ینظیر ایران چاوشی
- فیلم مورد علاقه : TENET
- بازیگر مورد علاقه : AVLUR
- کتاب مورد علاقه : INSEPTION
- حالت من : کنجکاو
- فریاد من : کلید زیر همان گلدان همیشگیست من همیشه منتظرتم
- اپراتور : همراه اول
- نماد ماه تولد : آبان
- تعداد اخطار : اول
- دلیل اخطار : ساخت متعدد پروفایل | L
- هدر پروفایل : 76539_headn6rv3p2m7ys14ftxtc8d13yz6xmx52ejyx.jpg
- آهنگ پروفایل : انتخاب كنيد
من شیوهی کارتان را خوب فهمیدهام.
شما مردم را گرسنه نگاه داشتهاید و آنها را از هم جدا کردهاید تا عصیان و شورششان را از بین ببرید.
شما آنها را ضعیف و درمانده میکنید و سبعانه، نیروی آنها را میبلعید و اوقاتشان را مشغول میکنید تا از وحشت، نه جوشش بکنند و نه مجالی برای جوشش داشته باشند!
آنها در یک جای ایستادهاند و درجا میزنند، راضی باشید! علیرغم جمعیتی که دارند تنها هستند.
من هم تنها هستم. همهی ما تنها هستیم زیرا دیگران ترسو و ذلیل هستند ولی با وجود تنهایی و اسارت، با وجود آنکه مانند آنها خوار و پست شدهام، به شما اعلام میکنم که شما هیچ نیستید و این که این قدرتی که تا چشم کار میکند، گسترش دارد و تا اعماق آسمان را به سیاهی و تاریکی کشانده است چیزی نیست مگر سایهی کوچکی که به روی قطعهی خاکی سنگینی میکند و بر اثر بادی خشمگین نابود میشود.
حکومت نظامی
#آلبر_کامو
+5
بی خیال تمام دلواپسی هایمان
به موسیقی دلنواز گوش کن
فنجانت را سر بکش
و بگذار آنقدر حالمان خوب باشد که
یادمان برود امروز چند شنبه است…
آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛
برای آنها تنها نشانه حیات،
بخار گرم نفس هایشان است!
کسی از کسی نمی پرسد:
آهای فلانی!
از خانه دلت چه خبر
گرم است
چراغش نوری دارد هنوز؟
اندکی_تامل.....
به نظر من، بزرگترین بلای دوران ما را
باید در فاصله بین کردار و گفتار جست..
اگر شما تکمه رادیوی خود را بچرخانید،
به هر ایستگاه که بروید، چیزی جز نطقهای
پرشور در مدح آزادی و برابری و حقوق بشر،
و دلسوزی در حق تودههای بینوا نمیشنوید..
و اگر همه این دولتها، از کوچک و بزرگ،
درشرق و غرب، تا این حد نسبت به سرنوشت
مردم محروم و مصیبتکش دلسوزند..؛
پس چرا نتیجهای را که در برابر چشم داریم،
تا بدین پایه غمانگیز است؟!
جواب این است..
که دلها با زبانها همراه نیست..!
تا آنجا که تاریخ به یاد میآورد، هرگز
به اندازه ی امروز دروغ گفته نشده...!
هرگز اینقدر ریاکاری و تزویر به کار برده نشده!
هرگز مانند امروز، این قدر نیروی مغز
و پول مصرف نشده است...
به قصد آنکه خطا را درست جلوه دهد..
و درست را خطا...!
دکتر اسلامی _ندوشن
انسان_متجدد_و_انسان_عقب_مانده
+5