خدا تنها روزنه امیدی است که هیچ گاه بسته نمی شود …
تنها کسی ایست که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد …
با پای شکسته هم می توان سراغش رفت …
تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد …
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند …
وقتی همه پشت کردند آغوش می گشاید …
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت می شود …
و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام می گیرد نه با تنبیه کردن …
- جنسیت : مرد
- سن : 34
- کشور : ایران
- استان : تهران
- شهر : تهران
- فرم بدن : هیکل زیبا
- اندازه قد : 1.90
- رنگ مو : مشکی
- رنگ چشم : مشکی
- تیپ لباس : انتخاب كنيد
- سيگار : نمیکشم
- وضعیت زندگی : انتخاب كنيد
- اجتماع : انتخاب كنيد
- زبان : انتخاب كنيد
- برنامه مورد علاقه : انتخاب كنيد
- وضعیت تاهل : مجرد
- وضعیت بچه : ندارم
- وضعیت سواد : کارشناسی ارشد
- نوع رشته : علوم انسانی
- درآمد : خوب
- شغل : ازاد
- وضعیت کار : پاره وقت
- دین : انتخاب كنيد
- مذهب : انتخاب كنيد
- دید سیاسی : هیچکدام
- خدمت : نرفتم
- شوخ طبعی : خیلی شوخ طبع
- درباره من : انتخاب كنيد
- علایق من : شااااااااااااااااااااااااااااااد بودن
- ماشین من : 206
- آدرس وبلاگ : انتخاب كنيد
- غذای مورد علاقه : مرغ
- ورزش مورد علاقه : فوتبال والیبال
- تیم مورد علاقه : پرسپولیس
- خواننده مورد علاقه : انتخاب كنيد
- فیلم مورد علاقه : انتخاب كنيد
- بازیگر مورد علاقه : انتخاب كنيد
- کتاب مورد علاقه : انتخاب نشده
- حالت من : شاد و خوشحال
- فریاد من : همیشه و در همه حال باید شااااااااد زندگی کرد باید سرحال بودش....
- اپراتور : همراه اول
- نماد ماه تولد : فروردین
- تعداد اخطار : نداره
- دلیل اخطار : انتخاب نشده
- هدر پروفایل : 18359_head9n5ddbr2spn84szpcun6385335sj7xp6a.jpeg
- آهنگ پروفایل : انتخاب كنيد
8 سال پيش
Mahdiye16
8 سال پيش
tahmineh
بعضی از آدم ها...
بعضی ها عاشق هستند...عشق را می توانی در تک تک رفتارهایشان ببینی ...
همان آدم هایی که بدون اینکه آویزانت شوند بدون آنکه برایت غمی بوجود آورند بی صدا به زندگیت می آیند بی ادعا هم می روند...اما در این آمدن و رفتنشان برایت هزاران خاطره ی شیرین به جا می گذارند...
اگر بدانند غمی بر قلبت سنگینی می کند برایت سنگ صبور می شوند...
اگر بدانند گره ای در کارت افتاده است بی آنکه متوجه شویی کمکت می کنند و آرامشت را باز می گردانند...
اگر بدانند امیدت را از دست داده ای و دچار روزمره گی شده ای با تشویق استعدادها و تواناییهایت تو را دوباره به چرخه ی زندگی باز می گردانند...
بارها خطاهای تو را میبینند و هر بار در دل فقط برای بازگشتت به سمت خدا دعا می کنند...
حتی در خلوت خود برایت اشک می ریزند و برای شادیت آرامشت به درگاه خدا دعا می کنند...
این آدم ها بی توقع می آیند و بی ادعا می روند...
این آدم ها "دوستان خدا" هستند ...قلبی عاشق دارند وجودشان در زندگیت غنیمت است...
آنها چراغهای زندگی هستندو با نور وجودشان به یاری دیگران می شتابند...
اما بعضی از آدم ها...نقطه مقابل اینها هستند
با سروصدا می آیند ...زخمهایی را برجای می گذارند و می روند...
آن زمان که محتاج حضورشان هستی حضور ندارند...
آن زمان که که از دردهایت برایشان سخن می گویی با دردی بدتر از قبل قلبت را می رنجانند...
حال دوست خوبم یک لحظه برگرد و به تمام اطرافت و تمام آنهایی که تو نقشی در زندگیشان داری نگاه کن...ببین کجا ایستاده ای؟عاشق هستی یا نه؟
میدانی حضورت باعث تغییر سرنوشت هر کدام از آن آدم ها می شود ؟
به نیکی باعث تغییر سرنوشت انسانهای اطرافت شده ای یا شرایط زندگی آن ها را بدتر کرده ای؟
شاید حتی با یک جمله هم مسیر زندگی را تغییر دهی یا به نیکی یا به بدی...
تو تا چه اندازه چراغ وجودت نورانیست و وجودت برای زندگی انسانها غنیمت؟؟؟
8 سال پيش
tahmineh
بدون اهمیت روزها را می گذرانيم،
کم می خنديم،
تند رانندگی می کنيم،
زود عصبانی می شويم،
زود قضاوت می کنیم ،
برای اثبات خود پشت سر دیگران بدگویی می کنیم ،
تا ديروقت بيدار می مانيم ،
خسته از خواب برمی خيزيم ،
کم مطالعه می کنيم ،
بیشتر اوقات تلويزيون نگاه می کنيم و به ندرت دعا می کنيم ،
مايملک بسیار داريم اما ارزشهايمان کمتر شده اند ،
بسیار صحبت مي کنيم و بسیار دروغ می گوييم
به اندازه کافی دوست نمي داريم
زندگی ساختن را ياد گرفته ايم اما نه زندگی کردن را ؛
تنها به زندگی سالهای عمر را افزوده ايم و نه زندگی را به سالهای عمرمان......
پاسخ با نقل قول
