پروفایل کاربر - azar02

میان باور همه که کوچه های عشق خالی از تک درخت های عاشق است، من درختی یافته ام که هر روز بر روی پیکره اش مشق عشق با نوک مهر می زنم، در میان باور همه که می گویند اگر از عشق بگویی سکوتی مبهم تو را قورت خواهد داد، ولی من با فریاد عشق در میان این کوچه باغ پر هیاهو فریاد زدم، فریاد زدم که دوستت دارم ای ستاره همیشه مهتابی من، چرا که در این کوچه ها تنها پروانه ها قدم می گذارند که رقص شاپرکها را به وادی عشق تنها به عشق هایی مثل تو تقدیم کنند. و به راستی که عجب رنگارنگ شدن از طبیعت عشق قشنگ است...

جز تقدیری که مَنَش می شناسم، نیست!

دست هایم را برای دست های تو آفریده اند

لبانم را برای یادآوری بوسه، به وقت آرامش.

هی بانو!

سادگی، آوازی نیست که

در ازدحام این زندگان زمزمه اش کنیم.

هرچه بود،

جز تقدیری که تو را بازت به من می شناسد،

نشانی نیست!

رخسار باکره در پیاله آب، وسوسه لبریز آفرینه نور،

و من که آموخته ام تا چون ماه را

در سایه سار پسین نظاره کنم.

هی بانو...!