پروفایل کاربر - arezoo

بازی عشق این بود که من بشمارم و تو قایم شوی به همان رسم های قدیمی کودکانه (قایم باشک) هنوز نشمرده بودم که رفتی و چنان ناپیداکه برای همیشه بدنبالت سرگردان و آواره شدم لعنت به این بازی بچه گانه لعنت

بسلامتی اون پدری که هنگام تراشیدن موی کودک مبتلا به سرطانش گریه فرزندش رو دید،و

ماشین رو در حالی که چشمانش پر از اشک بود،به دست کودکش داد و گفت حال تو موی منو

بتراش .

بسلامتی پدری نمیتوانم را در چشمانش زیاد دیدم، ولی هیچگاه از زبانش نشنیدم.

بسلامتی اون پدری که لباس خاکی و کثیف میپوشه میره کارگری برای سیر کردن شکم بچه اش

، اما بچه اش خجالت میکشه به دوستانش بگه این پدرمه.

بسلامتی اون پدری که شادی شو با زن و بچش تقسیم میکنه اما غصه ها شو باسیگار و دود سیگارش شریک میشه.

وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقد آهسته میره میفهمی پیر شده.

وقتی داره صورتشو اصلاح میکنه و دستش میلرزه میفهمی پیر شده.

وقتی همیشه بعد غذا یک مشت دارو میخوره میفهمی چقد درد داره

اما هیچ نمیگه ، و وقتی میفهمی موهای سفیدش به خاطرغصه های تو هست، دلت میخواد بمیری.

دستانت را بده من تا از روی آتش بپریم. انها که سوختند تنها بودند پیشاپیش چهارشنبه سوری شما مبارک