پروفایل کاربر - aazam

فیلسوفی که می‌خواهد دانش زندگی را طراحی و مهندسی کند و در طبیعت و ناسوت، زندگی سالم داشته باشد و به اصطلاح دینی فردی عادل گردد، باید مردم‌شناسی و روان‌شناسی نیز بداند تا بتواند در ارتباط با افراد جامعه، هم به دیگران ظلمی وارد نیاورد و هم خود را از گزند آسیب برخی از افراد سودجو حفظ نماید. وی باید بداند چگونه با خود، همسر، فرزند و افراد جامعه برخورد داشته باشد؟ چگونه نسبت به آن‌ها بی‌رحمی نداشته باشد و چگونه مناسبت‌ها را درک کند و نسبت به زندگی خود برنامه داشته باشد و بتواند آینده را محاسبه و پیش‌بینی نماید و فرجام درست یا نادرست آن را به دست آورد. کسی که دانش زندگی می‌داند به هیچ وجه در زندگی به جایی نمی‌رسد که گله و شکایت از چیزی داشته باشد. او هم از مردم و هم از خدا ناراحت و ناراضی نمی‌گردد و استرس، تنیدگی و نگرانی ندارد و این امور برای کسی پیش می‌آید که در خردورزی زندگی و دانش آن مشکل دارد. آگاه به دانش زندگی، عقل زندگی و بستر لازم دانش آن را دارد و عقل زندگی سلامت، عفاف، کفاف و آبرومندی را در پی دارد و آدمی را از افراط، تفریط، کمبود یا زیاده در زندگی مصون می‌دارد. دانش زندگی با آموزه‌هایی که دارد عفاف و کفاف، سلامت روح و حلیت مال و فرزند سالم را برای فرد به ارمغان می‌آورد و نیز آدمی را در مسیری اعتدالی از زیاده‌خواهی و وارد آوردن اذیت و آزار و تنیدگی به خود برای افزون کردن مال دور می‌دارد.

منبع: دانش زندگی

از آن‌جا که هستی و وجود دارای حرکت است، سیاست و تدبیر و فلسفه و دانش زندگی و عدالت نیز دارد. هستی یک مکانیک است و با این نگاه است که فیلسوف نمی‌تواند برای سیاست و فلسفهٔ زندگی و تدبیر آن نیندیشد و دانش زندگی نداشته باشد. فیلسوفی که دغدغهٔ فلسفه و دانش زندگی نداشته باشد، ایده‌آلیستی است که برای خود قصه می‌بافد. فیلسوف کسی است که در اندیشهٔ خود طرح هستی و عالم و نحوهٔ زندگی و به‌زیستن در آن را داشته باشد و از آن‌جا که نمی‌تواند هستی را پاره پاره و جزء جزء ببیند و برای تمام هستی نظام واحدی قایل است نمی‌تواند جامعه و مردم خود و زندگی آن‌ها را نبیند و به مشکلات آن و اصلاح ساختار اجتماع و زندگی انسان‌ها نیندیشد. فلسفه وقتی وجود را موضوع خود قرار می‌دهد و به مراتب وجود می‌رسد، دنیا و زندگی بشری متن اولی آن است. فیلسوف سعادت اخروی خود را در گرو سلامت دنیوی می‌بیند و برای آبادانی دنیا تلاش می‌کند و برای زندگی و حیات ناسوتی طراحی و نظریه‌پردازی دارد. او بنای آخرت را از دنیا می‌بیند. دنیا همان‌طور که می‌تواند مزرعه باشد، می‌شود مزبله‌ای برای آخرت گردد. کسی در آخرت بدون گذر از دنیا و سلامتی که در دنیا به دست می‌آورد، موجودی ندارد

منبع: دانش زندگی

دانش زندگی نیازمند منطقی استوار برای سنجش گزاره‌های آن است. منظور از منطق همان ملاک‌های معنادار و مستدل است که مورد تصدیق و پذیرش بشر است. ما این منطق را در مجموعه نوشته‌هایی آورده‌ایم که در سه حوزهٔ علوم معرفتی مانند الهیات و روان‌شناسی، علوم کاربردی مانند فقه، حقوق و زبان‌شناسی و علوم اجتماعی مانند سیاست و اقتصاد به نگارش درآورده‌ایم. این نوشته‌ها مهم‌ترین زمینه‌های لازم برای تدوین فلسفه و دانش زندگی را با همهٔ ابعاد گستردهٔ آن در خود دارد؛ به‌گونه‌ای که مطالعهٔ آن‌ها، مهم‌ترین زوایای زندگی را پوشش و روشنایی می‌دهد، ولی در مطالعهٔ آن به‌خصوص در مطالعهٔ کتاب سه‌جلدی «علوم و نظرگاه‌های شاخص» لازم است خوانندهٔ محترم ارتباط درونی مطالب گفته‌شده را کشف کند تا بتواند هرچه بیش‌تر و به صورت مؤثر از آن بهره برد. کتاب حاضر نمونه‌ای کوچک و درآمدی بر دانش زندگی است که امید است جستارگشایی مبارکی برای تحقیق گسترده بر این دانش مغفول و مهندسی‌نشده باشد و تحقیق این مهم را خاطرنشان سازد.