پروفایل کاربر - PARADISE7777

وقتی فکرش رابکنی نومیدکننده ست
که چطور آدم ها هم مثل خانه ها بین هم دیوار کشیده اند
+5

گفت از دوست چه دیدی که چنین مسروری گفتم از دوست همین بس که ز ما یاد کند.
خانه قلب من از
خشت رفیقان برپاست
دیدگانم ز گل
روی رفیقان بیناست
روزگاری که هرکس
ز کسی بی خبرست
باز هم بر دل مـا
یاد رفیقان برجاست