پروفایل کاربر - Bahar_34

ای آنکه دوست دارمت، اما ندارمت
بر سینه می فشارمت، اما ندارمت

ای آسمان من که سراسر ستاره ای
تا صبح می شمارمت، اما ندارمت

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت، اما ندارمت

می خواهم ای درخت بهشتی ، درخت جان
در باغ دل بکارمت، اما ندارمت

می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل
بر سر نگاه دارمت، اما ندارمت

سعید بیابانکی

خوبرویان جهان، رحم ندارد دلشان/ / باید از جان گذرد هر که شود عاشقشان.
روز اول که سرشتند گل از پیکرشان، / / سنگی اندر گلشان بود که آن شد دلشان.

در شلوغی این روزهای سخت که در خانه خودت هم غریب و تنهایی پیدا کردن یک هم صحبت برای دق نکردن و حرف زدن غنیمت است
گاهی فکر می کنم حرفهایم آنقدر در دلم مانده اند پوسیده اند میدانم کسی نمی شنود اما من جنس حرفهای خودم را میخرم اگه حرفهای پوسیده دارید میخواهم آنها را بشنوم...